Uprzedzenia związane z unikaniem strat. Twoja skłonność do ryzyka wynosi około 2:1.

Uprzedzenie do unikania strat to wzorzec zachowań, w którym osoba bardziej skłonna jest unikać strat niż cieszyć się zyskami. To emocjonalne uprzedzenie jest trudne do przezwyciężenia i wymaga stałej dyscypliny i kontroli. Inwestor z uprzedzeniem do unikania strat wolałby zachować nieopłacalną inwestycję, co prowadzi do słabych wyników inwestycyjnych i suboptymalnej alokacji aktywów. Odkryj, czy jesteś podatny na uprzedzenie do unikania strat i w jakim stopniu wpływa to na Twoje decyzje inwestycyjne z PRAAMS BehaviouRisk.

Ekonomia behawioralna. Czym jest uprzedzenie do unikania strat?

Jest to emocjonalny wzorzec zachowania, w którym osoba bardziej skłonna jest unikać strat niż cieszyć się zyskami. Naukowcy stwierdzili, że osoba, średnio, zgodzi się na ryzyko straty 1 dolara tylko wtedy, gdy ma szansę uzyskać przynajmniej 2 dolary w zamian (demonstrując unikanie ryzyka). Stosunek zysków do strat wynosi 2 do 1; osoba, średnio, pragnie większego zysku w stosunku do ryzyka.

Jakie są konsekwencje i ryzyka inwestycyjne?

Implikacje decyzji inwestycyjnych są dość proste: inwestor z uprzedzeniem do unikania strat woli zachować nieopłacalną inwestycję niż ją sprzedać i zrebalansować portfolio. Chęć uniknięcia strat motywuje inwestora do czekania, aż cena inwestycji się odzyska - nawet jeśli nigdy się tak nie stanie. Typowe uzasadnienia stosowane przez takich inwestorów obejmują: „cena znów wzrośnie”, „to tylko straty z papieru”, „to staje się stratą dopiero wtedy, gdy sprzedam, a przed tym nadal mam szansę odzyskać zainwestowane pieniądze”, i wiele innych. Podobnie wiele inwestorów z silnym uprzedzeniem do unikania strat tendencję do blokowania zysków, jak tylko się pojawią, co ogranicza potencjalne korzyści i prowadzi do bardziej częstych strategii handlowych.

Kombinacja utrzymywania nieprzynoszących zysków inwestycji przez zbyt długi czas („trzymanie przegranych”) i szybkie blokowanie zysków na zyskownych inwestycjach („sprzedawanie zwycięzców”) prowadzi do słabych wyników inwestycyjnych i suboptymalnej alokacji aktywów. W dłuższym okresie uprzedzenie do unikania strat pogarsza związek między ryzykiem a zwrotem w portfelu. Jest to szczególnie niebezpieczne dla inwestycji długoterminowych. Negatywny wpływ uprzedzenia do unikania strat pogarsza się dla inwestorów, którzy częściej dokonują bilansowania swoich portfeli. W tym przypadku inwestorzy będą trzymać więcej „przegranych” i sprzedawać „zwycięzców” z mniejszymi zyskami.

Co mogę zrobić, aby mój portfel był bardziej efektywny?

Najważniejszą praktyczną radą na pokonanie uprzedzenia do unikania strat jest stosowanie stop lossów jako elementu strategii zarządzania ryzykiem. Mądrze jest ustawić je podczas dokonywania inwestycji i zgodzić się na ich wykonanie po osiągnięciu poziomu aktywacji, co wymaga samodyscypliny. Jak w przypadku każdej wcześniej ustalonej reguły, należy wcześniej rozważyć niuanse konkretnej aktywy.

Na przykład, jeśli regularna zmienność aktywów jest wysoka, na przykład typowy zakres zmian cen aktywów wynosi od -20% do +20%, stop loss powinien być szerszy niż -20%. Jednak jeśli aktywa charakteryzują się niską zmiennością (na przykład od -5% do +5%), to stop loss wynoszący 7-10% może być odpowiedni, w zależności od tolerancji na ryzyko. Pamiętaj, że stop lossy pomagają pokonać uprzedzenie do unikania strat i wiele innych negatywnych wzorców inwestycyjnych.

To samo dotyczy brania zysków. Można chcieć ustawić poziom osiągnięcia zysku podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych i go realizować, gdy nadejdzie odpowiedni czas, co znowu wymaga dyscypliny. Tak jak w przypadku strat, należy również rozważyć indywidualne cechy, aby uniknąć wcześniejszej sprzedaży „zwycięzców”.

Na koniec, należy zawsze pamiętać o znaczeniu dywersyfikacji, która zwykle cierpi, gdy inwestor ma silne uprzedzenie do unikania strat.