Uprzedzenie wynikające z mentalnego rozliczania. W alokacji aktywów wszystkie koszyki jajek są równe.

Sesgo księgowania mentalnego to wzorzec poznawczy, w którym jednostki grupują swoje aktywa w kilku mentalnych kontach i subiektywnie przypisują każdemu z nich różne wartości. Tworzenie kilku warstw, jednej dla każdego celu inwestycyjnego lub apetytu na ryzyko, w ramach jednego portfela ignoruje korelacje między poszczególnymi aktywami i prowadzi do suboptymalnych zwrotów z portfela. Sprawdź, czy jesteś podatny na sesgo księgowania mentalnego i jak bardzo wpływa to na Twoje decyzje inwestycyjne za pomocą PRAAMS BehaviouRisk.

Ekonomia behawioralna. Czym jest uprzedzenie wynikające z mentalnego rozliczania?

Jest to psychologiczny wzorzec, w którym jednostka skłonna jest grupować swoje aktywa w kilka mentalnych kont, a subiektywnie przypisuje im różne wartości. Na przykład, osoba może kategoryzować swoje bogactwo według jego źródła (pensja, premia, spadek, wypłata z ubezpieczenia) lub celów inwestycyjnych (rozkosz, oszczędności, podstawowe potrzeby). Innym przykładem jest traktowanie pewnych sum pieniędzy jako „łatwo zdobyte”: znalezione pieniądze, prezenty, szczęśliwe wygrane w loterii lub kasynie itp. Oznaczone w ten sposób, osoby bardziej skłonne są je szybciej wydawać, mniej się martwiąc, oraz obstawiać tymi pieniędzmi ryzykowniejsze pomysły inwestycyjne i mniej żałować, gdy stawka nie wygrała. Łatwo przyszło, łatwo poszło! Innym przykładem mentalnego rozliczania jest sytuacja, gdy jednostka jest mniej skłonna do zakupu czegoś, jeśli zmuszona jest zapłacić gotówką, a nie kartą kredytową. Mentalna kategoria "pieniądze z karty kredytowej" jest postrzegana jako przyszłe pieniądze, podczas gdy "pieniądze w gotówce" są uważane za pieniądze bieżące, zwykle postrzegane jako bardziej wartościowe. Etykietowanie pieniędzy nie ma sensu: $1 to $1 bez względu na sztuczne mentalne konto, na które zostanie zdeponowany.

Jakie są konsekwencje i ryzyka inwestycyjne?

Pierwszym z nich jest tworzenie warstwowych portfeli, czyli mentalne podział portfela na kilka warstw, z których każda skierowana jest na inną strategię i apetyt na ryzyko. Na przykład pierwsza warstwa dąży do zachowania bogactwa, druga - agresywnego wzrostu kapitału, a trzecia - umiarkowanego wzrostu kapitału i stałego przepływu dochodów. Silnie zaznaczone mentalne rozliczanie powoduje, że inwestor uważa te warstwy za niepowiązane, ponieważ każda z nich dąży do osiągnięcia innego celu finansowego. Jednak podejście warstwowe ignoruje kluczowy fakt, że aktywa w tych warstwach mogą korelować i w ten sposób się wzajemnie równoważyć na poziomie połączonym lub portfelowym. Na przykład spadek wartości jednej warstwy może zniwelować zyski innej warstwy, co czyni zwrot z portfela suboptymalnym.

Inny rodzaj warstwowania dotyczy zamierzonego wykorzystania środków z zarządzania portfelem. Wielu inwestorów na przykład traktuje jedną warstwę swojego portfela jako przeznaczoną na emeryturę, drugą na spłatę długu związanego z college'em, a trzecią na bieżące dochody.

Trzeci rodzaj warstwowania traktuje zwroty z dywidend lub kuponów oraz zwroty z wzrostu kapitału w sposób różny. Inwestor, który ma na celu zachowanie bogactwa, skupia się na zachowaniu kapitału i ma tendencję do wydawania dywidend i kuponów. Podobnie inwestor, który skupia się na strategii bieżących dochodów, ma tendencję do preferowania instrumentów, które wypłacają wysokie dywidendy lub kuponów, a w rezultacie zmusza siebie do bardziej ryzykownych inwestycji, gdzie kapitał jest bardziej narażony na ryzyko.

Czwarty typ warstwowania polega na traktowaniu inwestycji początkowej i uzyskanych zwrotów w inny sposób, jak w przypadku efektu "łatwo przyszło, łatwo poszło" opisanego powyżej. Typowe jest dla takiego inwestora podejmowanie bardziej ryzykownych inwestycji, gdy zwroty się akumulują, a jego całkowite bogactwo rośnie. Inwestor ten czuje, że radzi sobie dobrze i zarobił wystarczająco, aby podejmować bardziej ryzykowne zakłady.

Warstwowanie ignoruje korelacje między poszczególnymi aktywami, co pogarsza całkowity zwrot z portfela. Nauki behawioralne mają rację, twierdząc, że warstwowanie nie ma racjonalnych podstaw. W związku z tym przeprowadzamy analizę ryzyka poszczególnych aktywów i oceniamy ich korelacje na poziomie portfela, ponieważ obie są kluczowe.

Co mogę zrobić, aby mój portfel był bardziej efektywny?

Dzielenie swojego bogactwa lub portfela inwestycyjnego na warstwy nie ma sensu i może być nawet szkodliwe. Mądrze jest rozpoznać tę pokusę we wczesnych etapach i dojść do porozumienia z nią. Liczy się całkowity zwrot z portfela, nic więcej. Diversyfikacja jest jedną z podstawowych strategii wymaganych do osiągnięcia stabilnych i przewidywalnych zwrotów z portfela. Warto również pamiętać, że $1 zawsze jest $1, niezależnie od jego źródła, przeznaczenia lub poziomu bogactwa. Wygrana w loterii w wysokości 100 dolarów jest taka sama jak czek na 100 dolarów z okazji urodzin od babci, Jego wartość jest taka sama, bez względu na to, czy masz portfel o wartości 10 tysięcy czy 10 milionów.